Kolejne uwagi Wojewody do uchwał Rady Gminy w Małdytach.

 

       Mamy kolejne rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, które  uchyla w części zapisy programu zapobiegania bezdomności zwierząt i zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom oraz wyłapywania bezdomnych zwierząt. Wojewoda, a raczej jego prawnicy dopatrzyli się przekroczenia przez Radę Gminy Małdyty kompetencji do stanowienia prawa lokalnego. Tłumacząc to na  normalny język. Chodzi o to, że kolejny zresztą raz rada przyznała sobie prawo do wprowadzania zapisów wykraczających poza przyznane jej ustawowo uprawnienia. Tak naprawdę to raczej urzędnicy sporządzający program na podstawie właściwych aktów prawnych tego dokonali, ale że to rada uchwala takie rzeczy to odpowiedzialność spada na nią.

 

Ale po kolei. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie

gminnym (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.) oraz art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997

roku o ochronie zwierząt rada gminy ma obowiązek co roku do dnia 31 marca, stworzyć program zapobiegania bezdomności zwierząt i zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom oraz wyłapywania bezdomnych zwierząt.

Program taki, obejmuje w szczególności:

1.zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt

2. opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie
3. odławianie bezdomnych zwierząt
4. sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
5. poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
6. usypianie ślepych miotów;
7. wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
8. zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.

  Poniżej prezentujemy§ 11 i §11a. nakładające taki obowiązek na radę gminy, wpisując te działania do zadań własnych gminy.

Art. 11. 1. Zapobieganie bezdomności zwierząt i zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanienależy do zadań własnych gmin.

Art. 11a. 1. Rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust. 1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt.

 

Rada Gminy Małdyty uchwałą Nr VI/58/25 z dnia 29 stycznia 2025 roku zatwierdziła wymagany przez ustawę  program, który stanowi zawartość załącznika nr 1 do w/w uchwały . Sama uchwała jest zresztą bardzo lakoniczna i zawiera jedynie podstawę prawną do jej podjęcia oraz zapis w § 1 przywołujący wspomniany załącznik.

 

       Tak jak we wcześniej opisywanych przez nas wypadkach na podstawie swoich uprawnień kontrolnych,  Wojewoda Warmińsko-Mazurski w rozstrzygnięciu nadzorczym nr PN.4131.60.2025z dnia 6 marca 2025 r  stwierdził nieważność  z powodu uchybień prawnych części paragrafów,  to jest w :§ 13, § 15, § 16 ust. 2-3, § 17, § 19, § 22 ust. 1-2 i § 24 ust. 2.

 

W uzasadnieniu Wojewoda stwierdził:

„Uchwała podejmowana w tym przedmiocie stanowi akt prawa miejscowego, a organ wykonujący kompetencję prawodawcy zawartą w upoważnieniu ustawowym, jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia. W państwie prawa organy władzy publicznej działają w granicach i na podstawie prawa. Każda norma kompetencyjna musi być zatem tak realizowana, aby nie naruszała przepisów ustawy i uwzględniała treść delegacji ustawowej. Przekroczenie kompetencji lub jej niewypełnienie przez radę przy podejmowaniu uchwały powinno być traktowane jako istotne naruszenie prawa, skutkujące jej nieważnością w całości lub w części – w zakresie, w którym przekroczono przyznane kompetencje. Zdaniem organu nadzoru Rada Gminy Małdyty nie posiadała upoważnienia do nakładania w treści aktu prawa miejscowego, obowiązków na uczestniczące w realizacji programu podmioty trzecie zajmujące się wyłapywaniem bezdomnych zwierząt, czy zapewniających bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku oraz gospodarstwie rolnym .”

 

Jak rozumieć taki zapis. Otóż rada gminy w ramach programu opieki nad zwierzętami usiłuje narzucić odgórnie aktem prawa lokalnego, podmiotom świadczącym usługi w zakresie ochrony zwierząt określone przez siebie obowiązki. Oczywiście firmy, które podpiszą z gminą umowy na świadczenie takich usług mogą się zgodzić na przyjęcie takich obowiązków, ale musi to wynikać z umowy cywilnoprawnej na świadczenie  usług. Nie mogą one być wymogiem zawartym w prawie lokalnym czyli narzuconym przez radę gminy i nie podlegającym negocjacjom. Trudno określić  jednoznacznie przyczynę takiego działania, bo trzeba by było, cytując klasyka, „wejść w osobę”  tworzącą fizycznie takie zapisy. Można jednak czytając zapisy programu,  odczytać  intencję piszącego, lub osoby zlecającej jego napisanie. W każdym razie jak się za chwilę przekonacie po przytoczonych przykładach, można odnieść wrażenie, że mogło chodzić o uproszczenie życia organowi  wykonawczemu gminy, czytaj Wójtowi kosztem firm przyjmujących zlecenie. To organ wykonawczy w tym wypadku zawiera, a co za tym idzie, negocjuje warunki i zakres świadczenia usług przez podmioty zewnętrzne w ramach obowiązków wynikających z programu. Rada takimi zapisami  zdejmuje z barków  Pana Wójta negocjacje autorytatywnie ustalając zakres i zasady realizacji programu.

 

Treść uchylonych paragrafów programu opieki nad zwierzętami, które narzucają podmiotom trzecim wymaganie niezgodne z właściwymi ustawami.

• 13

1. Bezpośrednio po wyłapaniu zwierzęcia, wyłapujący zwierzęta domowe (gospodarskie) sprawdza czy zwierzę jest oznakowane, w przypadku zwierząt domowych również w zakresie trwałego oznakowania.
2. W przypadku wyłapania zwierzęcia domowego, jeśli jest ono oznakowane, wyłapujący zwierzęta domoweniezwłocznie informuje o tym schronisko lub GKMiR albo sam ustala właściciela lub dotychczasowegoopiekuna.
3. W przypadku wyłapania zwierzęcia gospodarskiego, jeśli jest ono oznakowane, wyłapujący zwierzęta gospodarskie niezwłocznie informuje o tym GKMiR, który przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ustala dotychczasowego posiadacza.

 

• 15

1. Niezwłocznie po wyłapaniu zwierzęcia, wyłapujący zwierzęta domowe/ gospodarskie przygotowuje protokół wyłapania zwierzęcia zawierający informacje o dacie, godzinie i miejscu wyłapania zwierzęcia, gatunku, rasie, wieku i indywidualnych cechach szczególnych. W przypadkach zwierząt domowych do protokołu załącza się zdjęcie zwierzęcia oraz numer transpondera, jeśli zwierzę zostało trwale oznakowane.

 

• 16

2. Osoba upoważniona przez wójta, co najmniej raz na pół roku, przeprowadza kontrole w schronisku oraz wgospodarstwie rolnym, w zakresie zapewnienia zwierzętom właściwych warunków utrzymania (w tymczystości, zapewnienia odpowiedniej powierzchni, stałego dostępu do wody, odpowiedniego wyżywienia orazczęstotliwości kontaktów z człowiekiem zwierząt domowych) i opieki lekarsko-weterynaryjnej orazbehawiorystycznej, prowadzenia dokumentacji adopcyjnej oraz weryfikuje czy wszystkie zwierzęta zostałytrwale oznakowane i sprawdza prowadzoną ewidencję.
3. W zakresie informacji dotyczących zwierząt, które są pod opieką gminy, schronisko oraz gospodarstwa rolne są zobowiązane do udzielenia wszelkich informacji jakich zażąda osoba przeprowadzająca kontrolę, zgodnie z regulacjami o ochronie danych osobowych

 

 

 

• 17

1. Po umieszczeniu zwierzęcia domowego w schronisku zostaje ono poddane 15-dniowej kwarantannie, w pomieszczeniach przeznaczonych do tego celu, a następnie szczepieniu na wściekliznę.
2. Oprócz szczepienia przeciwko wściekliźnie psy szczepione są także przeciwko: nosówce, zakaźnemu

zapaleniu wątroby (chorobie Rubartha), parwowirozie, przy czym szczepienia te mogą zostać wykonane wokresie kwarantanny.

• 19

Schronisko organizuje pracę wolontariuszy, w szczególności w celu zapewnienia utrzymywanym zwierzętomodpowiedniej ilości kontaktów z człowiekiem i ruchu oraz podejmowania działań na rzecz adopcji zwierząt.

• 24

2. Schronisko organizuje dni otwarte i spotkania informacyjne dla chętnych do adopcji zwierzęcia. Ułatwia zapoznanie się ze zwierzętami, w tym możliwość odbycia wspólnych spacerów i zabaw.

 

Komentarz z rozstrzygnięcia nadzorczego do zakwestionowanych paragrafów jasno mówi co o takim prawie sądzi organ nadzoru.

 

„Zdaniem organu nadzoru Rada Gminy Małdyty nie posiadała upoważnienia do nakładania w treści aktu prawa miejscowego, obowiązków na uczestniczące w realizacji programu podmioty trzecie zajmujące się wyłapywaniem bezdomnych zwierząt, czy zapewniających bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku oraz gospodarstwie rolnym.”

 

O ile dotychczas w kontekście rozstrzygnięć wojewody można było domniemywać,  że być może są one spowodowane „błędem pisarskim”, jak nam sugerowano w wielu komentarzach i piśmie, to tym razem  trudno dopatrywać się w uchylonych paragrafach przypadkowych treści. Czytając je można wręcz odnieść wrażenie, że stanowią one spójną całość, z której jasno wynika jakie intencje przyświecały osobie tworzącej zapisy. Jedyny problem, że zostały w nich zawarte zapisy, które są regulowane przez Kodeks Cywilny. Na jego podstawie zawiera się umowy cywilno-prawne określające na co strony się umawiają. Uchwała rady gminy jako prawo lokalne nie może ingerować w  Kodeks Cywilny.

 

       Przy okazji analizy dokumentów znajdujących się na BIP Małdyty natrafiliśmy na starsze rozstrzygnięcia  nadzorcze Wojewody. Jako, że program uchwalany jest corocznie do 31 marca, to Wojewoda kontroluje jego zapisy co roku. No i niestety okazuje się, że taka praktyka Rady Gminy  Małdyty jest stałym działaniem. W BIP-e Małdyty znajdują się jeszcze co najmniej trzy rozstrzygnięcia nadzorcze kwestionujące zapisy programu ochrony zwierząt z lat wcześniejszych.

 

 

 

1. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PN.4131.174.2020 WOJEWODY WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 24 kwietnia 2020 r.

 

W uzasadnieniu możemy przeczytać:

       „W § 2 ust. 7 załącznika nr 1 do Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Małdyty w 2020r., Rada przewidziała, że w przypadku potwierdzonego wykorzystywania darmowej karmy w inny sposób niż dokarmianie kotów, zwłaszcza jej marnotrawienie lub sprzedaż, Społeczny Opiekun Kotów zostanie obciążony kosztami jej zakupu i skreślony z Rejestru Społecznych Opiekunów Kotów bez możliwości ponownego ubiegania się o statut Społecznego Opiekuna Kotów.”

        „Powyższe upoważnienie pomimo tego, iż nie stanowi katalogu zamkniętego, nie daje podstawy, zdaniem organu nadzoru, do regulowania zakresu przedmiotowej materii w sposób dowolny. W szczególności, przyjęte regulacje nie mogą wykraczać poza istotę działań podejmowanych na rzecz bezdomnych zwierząt (w sensie pozytywnym), w tym zawierać regulacji zawartych w przepisach rangi ustawowej. Rada nie może więc, w ramach ustawowego upoważnienia, wynikającego z ww. przepisu ustawy o ochronie zwierząt, wprowadzać regulacji dotyczących zagadnień, związanych z zasadami odpowiedzialności określonych podmiotów za prawidłowość realizacji przyjętych na siebie obowiązków (wykorzystanie przez Społecznego Opiekuna Kotów zgodnie z przeznaczeniem pobranej karmy). O tym bowiem decydują przepisy ustawowe, chociażby ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121 ze zm.).”

 

2. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PN.4131.158.2021 WOJEWODY WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 29 kwietnia 2021 r.

W uzasadnieniu możemy przeczytać:

W § 2 pkt 4 programu, Rada Gminy Małdyty wprowadziła inną niż w ustawie o ochronie zwierząt, definicję kotów wolno żyjących, zgodnie z którą są to „koty urodzone lub żyjące na wolności (żyjące w otoczeniu człowieka w stanie dzikim)”. Tymczasem, w myśl art. 4 pkt 21 ww. ustawy, zwierzętami wolno żyjącymi (dzikimi) są zwierzęta nieudomowione żyjące w warunkach niezależnych od człowieka. Do takich zwierząt należy również zaliczyć koty wolno żyjące. Rada Gminy Małdyty nie ma upoważnienia ustawowego do formułowania definicji, a tym bardziej do ustalania innego znaczenia określeń zawartych w ustawie.

 

 „Wprowadzając ww. definicję, Rada Gminy Małdyty, przekroczyła zatem zakres upoważnienia ustawowego, a tym samym rażąco naruszyła prawo. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest bowiem zakaz domniemania kompetencji, normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły i literalny. Zakazane jest dokonywanie wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzanie kompetencji w drodze analogii. Zgodnie z art. 7 Konstytucji RP, organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Każde działanie organu władzy musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. Norma kompetencyjna musi być tak realizowana, aby nie naruszała innych przepisów ustawy”.

 

3. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PN.4131.101.2023 WOJEWODY WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 27 lutego 2023 r.

 

W uzasadnieniu możemy przeczytać:

 

„…Rada nie może więc w ramach ustawowego upoważnienia, wynikającego z ww. przepisu, rozstrzygać kwestii roszczeń cywilnoprawnych osób trzecich wobec gminy, czy innych podmiotów, o tym bowiem decydują przepisy ustawowe, chociażby ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U z 2020 r., poz. 1740ze zm.). Z tego typu postanowieniem mamy do czynienia w załączniku nr 1 § 4 ust. 2 do ww. uchwały. Rada Gminy, przyjęła w powołanym przepisie, że Gmina Małdyty nie bierze odpowiedzialności za ewentualne powikłania pooperacyjne i nie ponosi kosztów związanych z ich leczeniem oraz nie pokrywa dodatkowych kosztów w przypadku ujawnienia nieprzewidzianych okoliczności w trakcie zabiegu sterylizacji/kastracji.”

         „Zdaniem organu nadzoru akty prawa miejscowego, jakim jest niewątpliwie przedmiotowa uchwała, nie mogą zawierać regulacji dotyczących odpowiedzialności jakichkolwiek osób, w tym gminy, a także przewidywać zwolnienie z tej odpowiedzialności w sposób generalny”

           Czytając te wszystkie uzasadnienia można odnieść wrażenie, że organ zlecający napisanie programu opieki nad zwierzętami ma nieodpartą chęć przyznania sobie autorytatywnego prawa w sprawie decyzji dotyczących programu ochrony zwierząt. Zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym (artykuł 30 ust. 2 punkt 1) to wójt  przygotowuje projekty uchwał rady gminy. Jak z tego wynika organ przygotowujący treść uchwały, którą później będzie wykonywał sam przyznaje sobie takie prawa. Można odnieść wrażenie, że rada gminy świadomie lub nie próbuje  z uporem godnym podziwu przyznać wójtowi te prawa bo to ona je uchwala. Wydawać by się mogło że członkowie rady, a zwłaszcza Pan Przewodniczący, powinni wyciągać wnioski i starać się aby ktoś jednak przeglądał  teksty projektów uchwał pod względem zgodności z ustawami. Warto by było też zadbać o wizerunek rady gminy bo to ona w końcu uchwala prawo lokalne i tak naprawdę na jej członków spada odpowiedzialność za jakość stanowionego prawa. W końcu wyłonione przez nas elitarne grono osób pełniących funkcję radnego powinno dbać o opinię o sobie, wnikliwie analizując wszystko co głosuje. Chyba, że przyjmiemy iż rada gminy jest po prostu „częścią społeczną” urzędu gminy i robi to co osoba zarządzająca chce?. Tak czy tak tokażdy paragraf  przytoczony w rozstrzygnięciu wojewody powoduje ograniczenie praw  podmiotów  chcących przyjąć zlecenie w ramach programu ochrony zwierząt na rzecz  wójta. 

 

       Każde z tych rozstrzygnięć nadzorczych powinno prowadzić do wprowadzenia wymaganych zmian zgodnie z rozstrzygnięciem Wojewody. Zmianę taką wprowadza się kolejną uchwałą rady gminy. Niestety wszystkie uchwały, to jest z roku 2020; 2021; 2023, nie zostały nigdy poprawione, a w każdym razie nie można tego znaleźć na BIP-e Małdyty. Wygląda to trochę tak jak mawiał  Pawlak w filmie „Sami swoi”: „Sąd, sądem, a sprawiedliwość ma być po naszej stronie.” Co oznacza ni mniej, ni więcej, że mimo iż zapisy są niezgodne z prawem to obowiązują bo nie zostały oficjalnie zmienione. W taki sposób w obiegu prawnym funkcjonują zapisy, które zostały uchylone rozstrzygnięciem nadzorczym wojewody. Osoba lub podmiot , która zapozna się  z uchwałą Rady Gminy w zbiorze przepisów prawnych publikowanych na stronie gminy  oznaczonej jako akt obowiązujący, nie będzie sprawdzać  jej poprawności szukając rozstrzygnięć nadzorczych. Mówiąc bardzo prosto, ktoś kto chce podpisać umowę na świadczenie usług czytając program lub umowę cywilno-prawną przygotowaną na jego podstawie zostaje wprowadzony w błąd, że musi się zgodzić na określone warunki bo nie ma świadomości, że są one niezgodne z innymi aktami ustawowymi. Narusza to jego prawa, zmuszając go do określonych działań, na które mógłby się nie zgodzić gdyby wiedział, że może . Z punktu widzenia organu wykonawczego to bardzo wygodna sytuacja. Normalnie każdy podmiot złożyłby ofertę na usługi, a Pan Wójt musiałby z nim negocjować zakres obowiązków do wykonania. Jeżeli obowiązują takie zapisy w programie to Pan Wójt może hipotetycznie powiedzieć, że firma musi przyjąć takie obowiązki bo tak stanowi program ochrony zwierząt i on nic nie może na to poradzić. Jak to się zwykło mówić: „ Twarde prawo ale prawo”. Jest jeszcze jedna ciekawostka. Wszystkie wcześniejsze uchwały są w BIP-e Małdyty publikowane jako obowiązujące. Żadna z nowych uchwał nie ma zapisu, który wskazywałby, że uchwała wcześniejsza przestaje obowiązywać. Taki drobny szczegół, ale obrazujący jakość stanowionego prawa.

 

O ile dotychczas omawiane przez nas rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody odnoszą się do Programu ochrony zwierząt obowiązującego przez rok więc w teorii tracą ważność w momencie uchwalenia programu na kolejny rok, to jest czwarte rozstrzygniecie powiązane z programem ochrony zwierząt, ale obowiązujące cały czas. Chodzi o uchwałę Nr XLIII/290/22 Rady Gminy Małdyty z dnia 30 listopada 2022 r. w sprawie określenia wymagań jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami oraz prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części, na terenie Gminy Małdyty. Ta uchwała jest aktem, który obowiązuje do momentu jej zmiany i nie jest uchwalana co roku jak program opieki nad zwierzętami.  Wojewoda w rozstrzygnięciu wydanym w styczniu 2023 roku stwierdził nieważność jej kilku paragrafów

 

• 1 ust. 2 pkt 2 i 5, § 1 ust. 3,
• 1.

Przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności

w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami powinien spełniać następujące

wymagania:

pkt. 2

Posiadać zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia schronisk

dla bezdomnych zwierząt lub posiadać aktualną umowę ze schroniskiem gwarantującą

odbiór odłowionych zwierząt, a w przypadku braku miejsca w schronisku dysponować

miejscem do tymczasowego przetrzymywania wyłapanych zwierząt;

pkt. 5

posiadać umowę o współpracy z lekarzem weterynarii w przypadku potrzeby

udzielenia pomocy lekarsko-weterynaryjnej;

ust. 3

3. Wymienione w ust. 2 wymagania muszą zostać wykazane odpowiednimi dokumentami.

 

• 2 ust. 2 pkt 3, 5 i 7, § 2 ust. 3

 

2. Przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności

w zakresie prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, powinien spełnić następujące wymagania:

pkt 3

posiadać decyzję powiatowego lekarza weterynarii nadającą weterynaryjny numer

identyfikacyjny, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia

zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421);

pkt.  5

posiadać pozwolenie na użytkowanie schroniska;

pkt. 7

posiadać umowę z podmiotami uprawnionymi do odbioru i przewozu zwłok

zwierzęcych, utylizacji lub prowadzenia grzebowisk albo posiadać uprawnienia do

wykonywania tych czynności;

ust. 3

Wymienione w ust. 2 wymagania muszą zostać wykazane odpowiednimi dokumentami.

 

• 3 ust. 2 pkt 4 i § 3 ust. 3.

ust. 2

Przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności

w zakresie prowadzenia grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części powinien

spełniać następujące wymagania:

pkt. 4

posiadać decyzję powiatowego lekarza weterynarii zezwalającą na prowadzenie

działalności w zakresie prowadzenia grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich

części, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia

zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421 z

późn. zm.);

ust. 3.

Wymienione w ust. 2 wymagania muszą zostać wykazane odpowiednimi dokumentami.

        Rada Gminy Małdyty, działając na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach podjęła uchwałę w sprawie określenia wymagań jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami oraz prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części, na terenie Gminy Małdyty. Zgodnie z treścią ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, rada gminy została upoważniona do określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca. Niestety wprowadzając wymienione wyżej zapisy Rada Gminy Małdyty przekroczyła upoważnienie ustawowe, wynikające z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

 Jak widać kolejny raz rada przyznała sobie prawo do stworzenia prawa daleko wykraczającego poza ustawowe granice i postawiła wymagania udokumentowania spełnienia tych wymagań dokumentami. Wojewoda w uzasadnieniu swojej decyzji pisze:

 

 „W ocenie organu nadzoru, powyższe postanowienia przedmiotowej uchwały, naruszają art. 7 ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Z treści przepisu art. 7 ust. 3 ustawy nie można bowiem wyprowadzić upoważnienia dla rady gminy, do wprowadzenia w uchwale regulacji, dotyczących potwierdzenia spełnienia wymagań, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy. Dokonując takiej regulacji, Rada Gminy Małdyty przekroczyła upoważnienie ustawowe wynikające z art. 7 ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, które dotyczy wyłącznie kompetencji do określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, w jednej z rodzaju działalności, o których mowa w powyższym przepisie i wkroczyła w sferę, zastrzeżoną dla innego organu administracji publicznej. Zgodnie z art. 8 i art. 8a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wydanie zezwolenia, jak też ewentualna weryfikacja spełnienia wymagań przez przedsiębiorcę ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami, prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalania zwłok zwierzęcych, następuje po wszczęciu postępowania przez organ wydający decyzję, czyli Wójta Gminy Małdyty. To do wójta należy ustalenie, w trakcie postępowania administracyjnego, jakiego rodzaju dokumenty uzna za konieczne dla potwierdzenia spełnienia warunków, pozwalających na uzyskanie zezwolenia na prowadzenie określonej działalności.”

 

          Z uzasadnienia jasno wynika kolejny raz, że rada gminy, jak pisaliśmy wcześniej, nie wiadomo dlaczego wprowadzając uchwałę przekroczyła swoje kompetencje ustalając przepisy  zawarowane do rozstrzygnięcia tylko i wyłącznie dla organu wykonawczego To już chyba jakiś rodzaj nadopiekuńczości rady gminy nad Wójtem. Choć analizując działalność Urzędu Gminy Małdyty i to że urzędnicy są autorami tekstu uchwał, które uchwala rada gminy, to można się domyślić  skąd biorą się wytyczne do tworzenia konkretnych paragrafów. Oczywiście nawet jeżeli płyną jakieś sugestie od organu wykonawczego do organu uchwałodawczego to i tak rada gminy powinna każdą uchwałę poddać kontroli zgodności z obowiązującymi ustawami,  czego najwyraźniej nie robi, albo odpowiedzialny za to referat niezbyt dokładnie ją prowadzi. Trudno określić kto i dlaczego dopuszcza takie zapisy. Ta uchwała również, tak jak te dotyczące programu opieki nad zwierzętami, nie została poprawiona zgodnie z rozstrzygnięciem nadzorczym wojewody. Co prawda pod uchwałą na BIP-e Gminy Małdyty zostało opublikowane rozstrzygnięcie wojewody, ale to nie to samo, ponieważ treść samej uchwały pozostała ta sama. Przywołując jej zapisy przy wydawaniu zgody na działalność,  zostaną one  wskazane w zakwestionowanej formie. Rozstrzygnięcie jako takie nie jest prawem tak jak wyroki sądów administracyjnych. Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest jedynie, a może aż,  wskazaniem dla rady gminy do zmiany uchylonych zapisów. Aby wprowadzić  je w życie rada powinna uchwalić nowelizację uchwały lub przegłosować nową uwzględniającą rozstrzygnięcie nadzorcze.

 

           Podsumowując. Przede wszystkim gratulujemy tym, którzy dotarli do tego miejsca tekstu bo tym razem tekst nie był łatwy, a w dodatku  długi. Zaczynając temat nie sądziliśmy, że rozrośnie się do takich rozmiarów. Okazało się jednak, że tegoroczne rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest czubkiem góry lodowej.  Staraliśmy się jak najbardziej skupić na merytoryce problemu, ale objętość materiałów źródłowych w tym wypadku jest duża. Można odnieść wrażenie analizując rozstrzygnięcia nadzorcze Wojewody, że urząd gminy mógłby funkcjonować lepiej. Nie trzeba żadnych kontroli, wystarczy tylko zajrzeć do BIP-u Gminy Małdyty i wyłania się niezbyt optymistyczny obraz. Najgorsze jest to, że wszystko o czym tym razem pisaliśmy swoimi konsekwencjami obciąża  ludzi prowadzących działalność gospodarczą lub stowarzyszenia zajmujące się opieką nad zwierzętami. Takie stanowienie prawa lokalnego nakłada na nich nieuprawnione obowiązki i wymagania. Oczywiście, jak pisaliśmy, upraszcza życie urzędnikom i organowi samorządu terytorialnego ale czy taki powinien być cel prawa lokalnego? Czy to sprawiedliwe? Czy w Państwie prawa powinny obowiązywać prawa niezgodne z ustawami? Czy wygoda jednych powinna nakładać dodatkowe obowiązki innym? Jak zawsze odpowiedzi na te pytania pozostawiamy Wam. My napisaliśmy o tym co można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Małdyty.  Jeszcze raz gratulujemy, że dotarliście do tego miejsca tekstu i dziękujemy za przeczytanie. Tym razem jesteście bogatsi o wiele wiedzy, której nie mają Ci, którzy zrezygnowali z lektury niniejszego tekstu.